Le Enduro Cap Nature 2020
Een belangrijk onderdeel van het wedstrijdvissen is trainen. Hoe meer uren je traint, hoe meer je de technieken die het wedstrijdvissen succesvol kunnen maken, onder de knie krijgt. Door aan wedstrijden mee te doen, combineer je training en de spanning van een wedstrijd vissen.
Voor een WK Karpervissen moet je meerdere trainingen en wedstrijden vissen voordat je voorbereid aan het WK begint. Daarbij is het belangrijk dat dezelfde regels gelden bij alle wedstrijden en trainingen. Het Enduro Cap Nature op het betaalwater Lac Tronc du Chene is een wedstrijd die hier perfect in past. Twee hengels per visser, recht vooruit vissen, vissen binnen je sector, geen boten of voerboten toegestaan en voeren op bepaalde tijden. Wel een bijzondere regel is dat karpers, graskarpers en steuren meetellen in deze wedstrijd. Het meer Tronc du Chene is een betaalwater wat te reserveren is via Carptripz. Tronc du Chene heeft een uitstekend bestand, diepte van 2 tot 4 meter , 21 ruime stekken en het is dus een perfect wedstrijdwater.
Jesse Feuerriegel is teamlid bij het Carptripz team en was als een van de eerste op de hoogte van het Enduro Cap Nature in september 2020. Door zijn enthousiasme heeft hij ons gelijk ingeschreven, omdat hij wist dat dit een perfecte wedstrijdtraining voor ons zou zijn. Donderdag 24 september om 7.00 uur bij Jesse vertrokken en we kwamen rond 15.00 aan bij het meer. Direct begonnen aan een wandeling rond het meer, vooral om alle stekken te bekijken en welke stekken de meeste voorkeur hadden. Een aantal stekken hadden onze voorkeur en 1 daarvan was stek nummer 16. Ontvangst was door de corona minder spontaan als dat we het gewend zijn. Ook het verstaan van de Franse taal is een stuk lastiger door het dragen van de verplichte mondkapjes.
Stekloting
Gelukkig heeft de organisatie een grote feesttent neergezet wat zeker geen overdreven luxe is. Het weer wilde niet meewerken, alleen maar regen en een snel dalende temperatuur. Stekloting gaat bij de Fransen chaotisch snel en rond half 5 konden wij richting onze stek. Met stek nummer 16 op zak kon er eigenlijk niks fout gaan, want stek nummer 16 is verreweg favoriet.
Aangekomen op de stek gelijk begonnen met peilen en proberen te ontdekken hoe de bodem verloopt. Tijdens het peilen ook voelen of er een harde of zachte bodem is en of er nog planten of plantenresten aanwezig konden zijn. Recht vooruit meter of 2,5 diep met veel vergane planten en planten wortels op een kleibodem. Wat verder uit de kant op ongeveer 22 wikkelingen van 3,9 meter komt de bodem iets omhoog en is veel schoner. Jesse besloot om niet te ver uit de kant te beginnen om zo de vis tegen te houden tot waar mijn hengels beginnen. Bij wedstrijdvissen is het altijd belangrijk om de vangkansen van de tegenpartij zo klein mogelijk te maken.
Op jacht naar de eerste aanbeet
Zelf viste ik op ongeveer 80 tot 110 meter op de schonere bodem, net achter een oud wierbed. Ondanks onze perfecte theorieën lukte het niet om ook maar een aanbeet te krijgen. Ook bij de vissers om ons heen wilde het niet goed lukken en was moeilijk te begrijpen omdat er een goed bestand aan vis aanwezig is. Tijdens de wedstrijd werd er op sommige stekken een vis gevangen, maar waren zijn graskarpers of steuren. Als je de topstek nummer 16 zit en je past al je technieken toe waar je normaal alle vertrouwen in hebt, ga je tocht twijfelen aan je aanpak. Zaterdag eindelijk uit het niks een aanbeet, die resulteerde in een prachtige spiegel van 13,7 kg. Het vertrouwen steeg gelijk naar ongekende hoogte en nu zou het gaan lukken. Helaas kreeg ik het niet voor elkaar om de rest van de wedstrijd nog een aanbeet op deze stek te krijgen. Wel zagen wij de laatste wedstrijddag ver buiten onze stek 2 x een karper of graskarper uit het water komen. Hierop kon Jesse het niet laten om een single hookbait op ruim 150 meter uit de kant aan te bieden.
Bizar maar het lood had de bodem nog maar net bereikt of de single hookbait werd opgepakt door een karper.
Techniek aanpassing
Hij kreeg niet eens de kans om het toplood aan te brengen, want de hengel werd uit zijn handen getrokken. Deze supersnelle aanbeet leverde een dikke spiegel op van 17,2 kg. Toen was het duidelijk, we moeten de gehele stek afvissen met single hoobaits en om het half uur verleggen. Ook deze theorie werkte niet, want na een middag de gehele stek afvissen met 4 hengels bleef het bij deze laatste snelle aanbeet.
Dat het voor de meeste vissers tijdens de wedstrijd heel moeilijk was, bleek wel bij toen het eind van de wedstrijd naderde. Wij eindigde uiteindelijk met met 2 vissen en een totaal gewicht van 30,9 kg op de tweede plaats. Dit gaf wel aan hoe lastig het was om ook maar iets te vangen.
Prijsuitreiking: tweede prijs!
Zondagmiddag vier uur was de wedstrijd afgelopen en om half vijf zou de prijsuitreiking plaatsvinden. Volgens ons was het onmogelijk om binnen een half uur onze spullen op te ruimen en op de prijsuitreiking aanwezig te zijn. Fransen krijgen dit voor elkaar en na een kort strak geregelde prijsuitreiking, zaten wij rond vijf uur in de auto op weg naar huis. Terugkijkend op de wedstrijd was alles perfect geregeld en zeker een spannende leerzame wedstrijd. Helaas vielen de vangsten tegen en waren er veel koppels zonder vis. Zeker een wedstrijd om in je agenda te zetten!
Geschreven door Paul Breedveld, TK’s fieldtester en Katran expert